Indrukwekkende website ‘They Have Names’ geeft Palestijnse slachtoffers namen en gezichten

De website Theyhavenames.net verzamelt namen van Palestijnse slachtoffers van de Israëlische aanval op Gaza. Bij steeds meer namen verschijnen ook foto’s en korte levensverhalen. Het doel is om de wereld te laten zien dat de Palestijnse slachtoffers niet alleen een nummer zijn maar gewone mensen met familie, vrienden. Met dromen en wensen. Met een leven dat is vernietigd door de oorlog.  They Have Names, They Had Dreams is een Nederlands-Palestijns initiatief.

Ramsey Nasr

De initiatiefnemers van They Have Names, They Had Dreams zijn geïnspireerd door de indrukwekkende speech van acteur Ramsey Nasr bij talkshow Khalid & Sophie. “Kennen we de naam van elk Palestijns slachtoffer?”, vroeg de Nederlandse acteur met een Palestijnse vader zich af. Nasr leverde kritiek op Nederlandse media die Palestijnse slachtoffers vaak in aantallen noemen, maar niet hun dromen, foto’s en verhalen delen. Als je het hebt over getallen, dehumaniseer je Palestijnen, alsof het geen mensen meer zijn, zo zei de acteur.

Aanvankelijk werden spandoeken gemaakt namen en foto’s van Palestijnse slachtoffers van de oorlog in Gaza bij vredesmarsen in Nederland. Daaruit volgde het idee voor They Have Names, They Had Dreams. Vooral de heftige beelden op sociale media inspireerden tot deze website, vertelt de initiatiefnemer aan de NOS. “Bijvoorbeeld kinderen in Gaza die hun eigen naam op hun lichaam schrijven, zodat ze in ieder geval nog te identificeren zijn. Of een man die met een plastic zakje over het puin liep en restjes van zijn kinderen bijeen schraapte. Toen dacht ik: dit kan niet het enige zijn wat overblijft van mensen, we moeten ze herinneren.”

Betrouwbare cijfers

Ook betrokken bij de oprichting van de website is de Palestijnse hoogleraar Moueen Al Borsch, die vier jaar geleden naar Nederland kwam. “Met enkele tientallen mensen die elkaar niet kenden, begonnen we met de vraag: hoe kunnen we deze mensen een gezicht geven?”, zegt een van de initiatiefnemers tegen de NOS. “Van Israëlische slachtoffers kennen we wel hun naam en foto.”

Over het ontwerp van de website is goed nadacht. De uitstraling is institutioneel en professioneel maar ook activistisch. De rode kleur trekt de aandacht. De steunkleuren zijn zwart, wit en groen; samen vormen ze de kleuren van de Palestijnse vlag. De typografie is helder, met veel kapitalen, wat urgentie benadrukt. De meeste aandacht gaat – vanzelfsprekend – uit naar de foto’s van de slachtoffers met daarbij in het zwart een persoonlijk verhaal. Het oogt als een ‘officieel’ overlijdensbericht. De helderheid en overzichtelijkheid van de website maakt het alleen maar indrukwekkender.

Inmiddels telt de website nog niet eens de helft van de ruim 15.000 slachtoffers. Ook zijn er op de website ruim honderd verhalen en foto’s van slachtoffers te vinden. “Dat worden er nog veel meer. Er staan alweer een heleboel nieuwe verhalen klaar die we hebben gecontroleerd.” Er liggen nog een heleboel mensen onder het puin die nog niet zijn geïdentificeerd.

Arabische media

Aanvankelijk werden de namen opgespeurd in Arabische media maar vanaf eind oktober publiceert het ministerie van Volksgezondheid in Gaza een lijst met de namen en id-nummers van 6746 Palestijnse doden. Hoewel deze cijfers nu niet te controleren zijn, bleek de telmethode eerder betrouwbaar, aldus de NOS. De lijst met bijna 7000 doden van 26 oktober is inmiddels opgeschaald naar bijna 15.000 doden in de Gazastrook.

Heba Abu Nada (32) was romanschrijver en dichter. Haar laatste gedicht, geschreven de dag voordat ze werd gedood door Israëlische bommen bij Khan Younis, luidde: De nacht in de stad is donker / afgezien van de gloed van de raketten / stil, behalve het geluid van het bombardement / angstaanjagend, afgezien van de geruststellende belofte van gebed / zwart, behalve het licht van de martelaren

Tegelijkertijd speurden vrijwilligers naar verhalen achter de namen. Daarvoor zochten ze sociale mediaprofielen, websites van stichtingen en internationale media af. “Soms vonden we een post van iemand op zijn eigen Facebook. Dat kon iets heel kleins zijn, zoals bijvoorbeeld een man die zei dat het zijn droom was om een iPhone voor zijn vrouw te kopen. Van prominentere figuren waren verhalen en nagedachtenissen te vinden bij stichtingen waarvoor deze mensen werkten.”

Atef Dabour (15) was lid van de sportclub Al-Hilal in Gaza. Als kind wilde hij al profvoetballer worden. Zijn ambitie werd verpletterd toen een Israëlische raket hem het leven kostte, evenals dat van zijn vader Muhammad Dabour, een pathologie-expert, en andere leden van zijn familie.

Op de website staat een belangrijke disclaimer. “Vooralsnog worden alleen de Palestijnse slachtoffer van Israëlisch geweld in Gaza vermeld op de website. Ook op de Westelijke Jordaanoever vinden gewelddadige invallen plaats en daarbij zijn ook al bijna 200 mensen omgekomen. Voorlopig hebben we echter uitsluitend gebruik gemaakt van de informatiebron van het ministerie in Gaza, dat de slachtoffers in Gaza vertegenwoordigt”, zo staat te lezen.

Awni Eldous was 12 jaar. Misschien ben jij wel één van de duizenden volgers van Awni geworden. Hij was een jonge YouTube-gamer. Nog niet zo lang geleden, toen hij van school kwam, vierde hij het op een video met 1000 abonnees. Hij nodigde iedereen uit om zich bij zijn blog aan te sluiten, om zijn droom te verwezenlijken: 100.000 e-vrienden. Hij werd samen met velen van hen en zijn vijftien leden van zijn familie op 19 oktober vermoord. Na zijn dood bezochten meer dan honderdduizenden zijn account.

Naast de website worden nog steeds ook spandoeken gemaakt die demonstranten kunnen dragen bij bijeenkomsten. Dat zijn er inmiddels veertien met elk 500 namen. De banners kunnen worden geleend van de organisatie of worden gedownload en vervolgens afgedrukt. “Dat gebeurde al in Ierland, Duitsland en natuurlijk Nederland”, aldus de initiatiefnemer.

Help mee

  • – Financieel, zodat spandoeken kunnen worden gedrukt. Als de financiële middelen het toelaten, worden er evenementen of een mobiele uitvaart georganiseerd. Dit is onze crowdfundingpagina
  • – Verspreid de crowdfundingpagina op uw sociale media of onder uw vrienden
  • – Verspreid de website om de slachtoffers te herdenken en om de wereld te laten zien dat er mensen worden gedood – en niet de cijfers.
  • – Speur mee naar verhalen en foto’s van vermoorde mensen
  • – Bestel of leen de spandoeken en organiseer een evenement of hang ze ergens zichtbaar op. Als je inspiratie nodig hebt, kijk dan bij ‘HIER

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *