DesignDigger
OCCO is een Estlandse startup met een online database met ruim 200 duizend interieurproducten. Deze digitale tool waarmee (interieur) architecten snel en efficiënt kunnen zoeken naar een geschikt meubel wordt nu ondersteunt door een fysieke servicedesk. “Een happy space waarin je kunt werken en ontmoeten”, aldus interieurontwerper Casper Schwarz.
In samenwerking met het Stimuleringsfonds voor de Creatieve Industrie wordt in een serie van vier longreads de balans opgemaakt van zeven jaar Talentontwikkeling. Wat zijn de dromen en dilemma’s van een aanstormende ontwerpgeneratie? Vandaag deel 1: “Het vakgebied is opgerekt met kritisch onderzoek, vrij experiment en verdiepende samenwerking.”
Een goed ontworpen logo is een bepalende succesfactor voor een merk of product. Daarom worden in deze serie iconische logo’s onderzocht. Wat is de succesfactor van Randstad? Het strikte toepassing van het modernisme door Ben Bos (1930-2017) van Total Design. “Ik streef naar directheid in een heldere beeldtaal.”
Deze 9de editie van DesignDigger LIVE vanuit Pakhuis de Zwijger staat online. Onder de noemer Fake This! werden de vervagende grenzen tussen digitaal en analoog verkend.
De jonge ontwerper Teun Zwets is de winnaar van de Kazerne Design Award, een jaarlijkse prijs voor pas-afgestudeerde ontwerpers van de Design Academy Eindhoven. Zwets kreeg de prijs voor zijn ‘spontane interieurcollectie Teunland,
De afgelopen week deed DesignDigger verslag van een ietwat teleurstelllende Milan Design Week. Al tekenden zich ook zichtbare trends af. De zes dominante staan hier op een rij.
Deze week is in Amsterdam de vierdaagse designroute Glue. DesignDigger is erbij. Met vandaag: een dubbelpresentatie met een nieuwe stoel van Lex Pott voor meubelmerk Banne en een duurzaam vloertapijt van Interface.
Ontwerpers Bertjan Pot, Wieki Somers, Amie Dicke en Mattijs van Bergen hebben een ontwerp gemaakt voor One Square Meter Berber. Met dit sociaal designproject van Mina Abouzahra wordt samengewerkt met Marokkaanse ambachtsvrouwen. “Marokko heeft een ongelooflijke ambachtelijke vaardigheden, maar veel daarvan dreigen snel te verdwijnen”
De ‘verloren’ afstudeerlichting 2020 van de Design Academy Eindhoven kreeg eindelijk het podium. De werken op de Graduation show in Milaan getuigen van een krachtige, kritische maar hoopvolle en oplossingsgerichte blik op de wereld. Vijf worden er uitgelicht.
De groepsexpositie Alcova op een verlaten legerkazerne neemt een voorschot op een doemscenario waarin aarde en klimaat zijn uitgeput. Tussen de puinhopen en distels staat rudimentaire design, onverslijtbaar en gemaakt uit noodzaak. Functioneel? Nauwelijks. Maar wel beklemmend.
Het ‘officieuze’ Nederlandse paviljoen Masterly profileert Dutch design waarbij experiment, een kritische en onderzoekende houding en ontregelende humor zijn verruild voor duurzaamheid, een geruststellende knipoog en een zakelijke insteek.
DesignDigger is de hele week op Milan Design Week en doet dagelijks verslag. De aftrap is vanzelfsprekend vanaf de meubelbeurs zelf, die kleiner was dan ooit. Maar de stoelen zijn juist oversized.
Het duurde bijna vijftien jaar maar eindelijk lanceert Vitra de opvolger de succesvolle Polderbank van Hella Jongerius: de Vlindersofa. Uitgangspunt was een bank die lekker zit én ligt. Dus is over een recht-toe-recht-aan frame een zware wollen matras gedrapeerd gevuld met pads en veren. Op de armleuningen hangt een plat kussen. Door deze dikke, uitkragende lappen kleurrijk textiel lijkt de bank inderdaad op een vlinder.
Meer dan vier jaar mocht Jongerius in haar Berlijnse studio aan het ontwerp van Vitra. Waarbij de meeste aandacht uitging naar het vinden van de juiste stoffen en kleuren. “De vorm komt min of meer altijd op dezelfde langwerpige vorm uit met rug- en armleuningen”, aldus Jongerius. Maar het materiaal, in dit geval wol, ervaar je een bank voelen. “Hard of zacht, grof of juist glad.” Met de juiste kleurcombinatie deze fysieke ervaring bevestigd of zelfs versterkt. “Bovendien geeft kleur expressie aan de vorm.”
De Vlindersofa is uitgevoerd met een tiental verschillende weefpatronen, variërend van ragfijn en zacht tot grof met een ruw reliëf. De ank is leverbaar in vier ‘kleurwerelden’ van rood en groen in diverse tinten. Door een uitgebalanceerd geometrisch patroon komen de kleurnuances optimaal tot hun recht. Door de lappendeken aan kleuren en informele uitstraling draagt de sofa – net als zijn voorganger de Polderbank – onmiskenbaar de hand van Jongerius.
De afgelopen tien jaar ontwikkelde Jongerius ook al één samenhangend kleurpalet voor de versnipperde collectie van deze bijna zeventig jaar oude Duitse meubelfabrikant Vitra. Een intensieve onderzoek waarmee ze zich op de kaart zette als een kritisch maar gerespecteerd kleurgoeroe. Haar missie: de introductie van ‘instabiele kleuren’. Rood wordt gemengd met een vleugje groen; zwart bestaat uit uitsluitend natuurlijke pigmenten.
Eenzelfde zoektocht ontspon zich naar de juiste stoffen voor de Vlindersofa. “In Europa is de weefindustrie de afgelopen twintig jaar in verval geraakt door de opkomst van fast fashion. Daarom zien zoveel banken en gordijnen er hetzelfde uit.” De bekleding van de Vlindersofa werd gedaan door een meer dan honderd jaar oude, kleine weverij in Italië. “Geweven stoffen hebben een complexe structuur die uitnodigt om te worden aangeraakt. Je voelt wat je ziet.”
Jongerius noemt de Vlindersofa “een bibliotheek van ingenieuze weeftechnieken”. Want, zo zegt ze, het is uiteindelijk niet haar doel om telkens maar weer een product te ontwerpen. “Ik wil de industrie aansporen om betere producten te vervaardigen.”
